Φαντάζεστε συνάδελφοι ΑΝΕΡΓΟΑΦΡΑΓΚΟΙ, ποια η κατάντια μας αν η Ελλάδα γίνει κομμουνιστική χώρα;
Θα υποχρεωθούμε άπαντες να ζούμε χωρίς αφεντικά.
Τέρμα το χαλινάρι στο λαιμό μας.
Πώς στο καλό θα καταδεχτούμε να ζήσουμε λεύτεροι;
Θα υποχρεωθούμε να έχουμε κατοικία απ’ την οποία κανείς δεν θα μπορεί να μας βγάλει.
Κι άντε μετά να ζήσεις, χωρίς δάνειο στην τράπεζα και χωρίς κατάσχεση σπιτιού…
Θα υποχρεωθούμε άπαντες να εργαζόμαστε.
Τέρμα η ανεργία.
Πώς θα ζήσουμε χωρίς μηνιαία ή τριμηνιαία επίσκεψη στον ΟΑΕΔ για ανανέωση της κάρτας ανεργίας;
Πώς θα ζήσουμε χωρίς το σκύψε και γλείψε στους Μαυρογιαλούρους
και τα αφεντικά μπας κι εξασφαλίσουμε ένα ψευτομεροκάματο έστω για λίγους μήνες;
Αμ εκείνη την κακή συνήθεια, την αγάπη για το θέατρο,
πώς θα την αντέξουμε;
Τις αμέτρητες βιβλιοθήκες και το πάθος με το διάβασμα, πώς θα τα χωνέψουμε;
Πώς διάολο θ’ ανεχθούν οι γονείς να μην έχουν σκοτούρες για τα παιδιά τους;
Πώς θα συνηθίσουν στην εξωφρενική ιδέα, ότι απ’ τη γέννησή τους κιόλας,
όλες τις ευθύνες τις αναλαμβάνει το Εργατικό Κράτος;
Βρεφονηπιακοί σταθμοί με τα όλα τους, παιδικοί σταθμοί με τα όλα τους,
σχολειά με τα όλα τους, σχολές-πανεπιστήμια με τα όλα τους.
Από διατροφή, στέγαση, υποχρεωτικές προληπτικές εξετάσεις,
πλήρη ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη,
μέχρι αθλητισμό, θέατρο, μουσική, διάβασμα, ψυχαγωγία, διακοπές, αναψυχή,
όλα στην ευθύνη τού Εργατικού Κράτους.
Πραγματικό βασανιστήριο για τους γονείς!
Και πώς ν’ αντέξει μωρέ στη συνέχεια ένας γονιός την καταδίκη,
να τελειώνει το βλαστάρι του τις σπουδές και αμέσως να διορίζεται;;;
Αχ…, αυτά τα παιδάκια μας, τι έχουν να τραβήξουν αν η Ελλάδα
γίνει κομμουνιστική χώρα!
Θα καταδικαστούν τα κακόμοιρα ν’ απολαμβάνουν ό,τι δικαιούνται,
ακόμη και όταν τα σχολειά, οι σχολές και τα πανεπιστήμια,
κλείνουν για καλοκαιρινές διακοπές.
Συλλογικές κι αυτές με τους συμμαθητές τους και η ευτυχία ανελλιπώς ζωγραφισμένη στα προσωπάκια τους!
Ξέρετε τι κίνδυνος υπάρχει απ’ αυτό το άσβεστο χαμόγελο;
Να κάνουν ρυτίδες.
Μάλιστα. Και το χειρότερο;
Θα έχουν και στο κεφάλι τους επί εικοσιτετραώρου βάσεως παιδαγωγούς, γυμναστές, δασκάλους.
Αφήστε που δεν θα υπάρχουν ναρκωτικά. Αίσχος!
Αμ τ’ άλλο; Θα μάθουν ν’ αγαπούν και ν’ ασχολούνται με τη μάθηση,
τον αθλητισμό, την τέχνη και τον πολιτισμό.
Βρε τα δύστυχα τι έχουν να τραβήξουν…
Κι από γλέντι; 365 μέρες το χρόνο, όλος ο λαός θα γλεντά.
Τέρμα το άγχος! Υπάρχει τίποτα χειρότερο; Υπάρχει!!!
Θα πάψουμε να είμαστε φιλοτομαριστές
και θα λειτουργούμε με βάση εκείνο το αηδιαστικό
ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ!!!
Έτσι, η εργασία θα είναι απόλαυση, αντί για δουλεία όπως στον καπιταλισμό.
Είναι ή δεν είναι εξωφρενικό να χάνεις τις αλυσίδες σου; Είναι!
Υπάρχει όμως κι εξωφρενικότερο!!!
Θα υποχρεωθούμε να κυβερνάμε μόνοι μας!!!!!
Να έχουμε εμείς την εξουσία τής ζωής μας και της χώρας μας!!!!!!
Ντροπή μωρέ!
Ντροπή να μην έχουμε Μαυρογιαλούρους και εκμεταλλευτές!
Τι να πρωτοπώ πια, σε σχέση με το τι βάσανα μας περιμένουν αν η Ελλάδα γίνει κομμουνιστική χώρα.........
.αποσπασμα απο Revolt !!!