Από το πρωί του Σαββάτου έχω μεγάλη όρεξη αλλά λίγο χρόνο να σχολιάσω τα γεγονότα. Οι εξελίξεις είναι τόσο πολλές και τρέχουν τόσο γρήγορα που δεν είναι εύκολο να σταθεί κανείς από κάποια απόσταση και ψύχραιμα να γράψει για ό,τι συνέβη με τις συλλήψεις και αποφυλακίσεις των Ναζί.
Ας τα πάρουμε ένα-ένα. Αρχικά ας δούμε τι οδήγησε στη σύλληψή τους. Προφανώς κάτι περισσότερο από μια απλή ανάγκη της ΝΔ να αυξήσει τα ποσοστά της. Πάνω στο γιατί συνελήφθησαν τώρα οι βουλευτές και τα στελέχη της ΧΑ γράφτηκαν τόνοι status και tweet.
Οι Ευρωλάγνοι θέλησαν να δουν ότι πίσω από την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης κρύβεται η επερχόμενη ελληνική προεδρία της ΕΕ και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ΕΕ έδωσε την εντολή για τη σύλληψη των χρυσαυγιτών. Οι πιο παραδοσιακοί ελληναράδες είδαν πίσω από τις συλλήψεις την επιθυμία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να σταματήσουν την δημοσκοπική αιμορραγία προς την ΧΑ. Ορισμένοι διέγνωσαν ότι η σύλληψη των ναζί ήταν αποτέλεσμα της πίεσης του αντιφασιστικού κινήματος. Φυσικά δεν έλειψαν και οι…αναγνώστες της Ελεύθερης Ώρας που έβλεπαν σιωνιστικό δάκτυλο πίσω από τα γεγονότα. Σχεδόν σε όλους ήταν κοινή συνισταμένη η all weather άποψη ότι όλα γίνονται για να μην ασχολούμαστε με κάτι άλλο που γίνεται, στη συγκεκριμένη περίπτωση με τα νέα επερχόμενα μέτρα. Θαρρείς και κάποιος ανώτερος νόμος της φυσικής αποκλείει το ενδεχόμενο να συμβαίνουν δύο γεγονότα ταυτόχρονα.
Ένα άλλο ερώτημα που γεννήθηκε είναι το «πως γενέν αυτό»: Πως έγινε και που στηρίχθηκε η κινητοποίηση της δικαιοσύνης. Το πρώτο πράγμα που βλέπει κανείς είναι ότι όλα αυτά που σήμερα ανακάλυψε η δικαιοσύνη και τα κανάλια είχαν αποκαλυφθεί, για την ακρίβεια δεν είχαν ποτέ αποκρυφθεί, πολύ καιρό πριν. Όλοι τα ήξεραν, όλοι τα έβλεπαν, όλοι όσοι σιωπούσαν είναι συνένοχοι. Βέβαια για να λέμε και την αλήθεια δεν χρειάζεται να έχεις αποδείξεις για να διαπιστώσεις τον εγκληματικό χαρακτήρα του φασισμού. Όπως λέει και μια παλιά κινέζικη παροιμία «να συλλαμβάνεις έναν φασίστα κάθε μέρα. Ακόμα κι αν εσύ δεν ξέρεις γιατί, ξέρει αυτός».
Άλλωστε πολλοί είδαν επιφυλακτικά το ξαφνικό ενδιαφέρον της δικαιοσύνης για τα εγκλήματα των ναζί. Ακόμα πιο επιφυλακτικά είδαν την στροφή προς την δημοκρατική ποιότητα της κυβέρνησης που έχει καταπατήσει όποιο άρθρο του συντάγματος έχει γραφτεί ποτέ, της κυβέρνησης που έχει βασανίσει αντιφασίστες, της κυβέρνησης που μέχρι και λίγες ώρες πριν γραφτούν αυτές οι γραμμές εξίσωνε τους ναζί με όσους δεν είναι υπέρ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Αφού, λοιπόν, λίγα πράγματα καινούρια μάθαμε για την Χρυσή Αυγή κανείς ή σχεδόν κανείς δεν μπήκε στην ουσία του πράγματος. Με εξαίρεση ένα δημοσίευμα για τις σχέσεις χρυσαυγιτών με εργολάβους της Ζώνης που δεν έτυχε και μεγάλης προβολής, κινηθήκαμε στα ίδια και τα ίδια: ναζί, χίτλερ, σβάστικες, όπλα και βία. Αυτά ακριβώς τα οποία γνώριζαν όλοι από πριν.
Και να ‘σου και η άλλου είδους προβολή της ΧΑ. Η κόρη του αρχηγού, ο γκόμενός της, η αλβανίδα σύντροφος του Λαγού και άλλα τέτοια που απλά έδιναν περισσότερο τηλεοπτικό χρόνο στους ναζί. Και η δυσφήμιση άλλωστε, είναι προβολή.
Ακόμα και όταν δόθηκαν στη δημοσιότητα οι διάλογοι από τον κοριό της ΕΥΠ δεν πιστεύω να αποκαλύφθηκε τίποτα. Άλλωστε είναι ολοφάνερο ότι γνώριζαν ότι καταγράφονται. Γι’ αυτό και ακούστηκαν τα εξής: ο ένας εμφανίστηκε δυστυχισμένος, ο άλλος δεν έβγαινε στα τηλέφωνα, ο τρίτος έλεγε πως ο Ρουπακιάς είναι άγνωστος και ο τέταρτος έσπευδε να τονίσει πως όποιος πίνει καφέ στα γραφεία της ΧΑ δεν είναι χρυσαυγίτης. Ένας πιτσιρικάς που φοβόταν μήπως καταγράφονται οι συνομιλίες άκουσε από έναν εμπειρότερο να του λέει ότι αυτό αποκλείεται. Που να φανταστούν οι άμοιροι οι χρυσαυγίτες που δεν έχουν άλλωστε σχέσεις με την αστυνομία ότι υπάρχουν κοριοί! Το καλύτερο πάντως ήταν η ατάκα ότι ο Παύλος σκοτώθηκε σε συμπλοκή μεταξύ ανδρών που πλακώνονται αλλά προς θεού δεν χρησιμοποιούν μαχαίρια και τέτοια. Αυτά τα έχουν για να ξεφλουδίζουν μήλα.
Από την πρώτη στιγμή βγήκαν ορισμένοι δικηγόροι, καθηγητές και δημοσιογράφοι να αμφισβητήσουν την ποιότητα των διαδικασιών. Εκεί οι προσφάτως δημοκρατίσαντες δημοσιογράφοι απαντούσαν ότι αποκλείεται να έχει κάνει λάθος η δικαιοσύνη. Παράδειγμα η Κάτια η Μακρή που προχτές προσπαθούσε να μας πείσει ότι είναι απολύτως λογικό το κατηγορητήριο να είναι 9σέλιδο και σήμερα έκανε λόγο για ερασιτεχνικούς χειρισμούς και εγκληματικές παραλείψεις όσων χειρίστηκαν την υπόθεση. Κάποιοι πιο έμπειροι όπως ο Χατζηνικολάου δεν παρασύρθηκαν και κράτησαν αποστάσεις. Ο δε Τράγκας φρόντισε να καλύψει επάξια το κενό του Κασιδιάρη όσο αυτός ήταν στης φυλακής τα σίδερα.
Εμείς τι κάναμε; Στην αρχή χαρήκαμε με το άκουσμα της είδησης, ακόμα κι αν δεν συμμεριζόμασταν την αισιοδοξία των όψιμων αντιφασιστών ότι μας τελείωσε ο φασισμός με μια κίνηση ματ του Σαμαρά και του Δένδια. Γράψαμε τις εξυπνάδες μας και μετά με αλαζονικό ύφος αρχίσαμε να πανηγυρίζουμε αμήχανα κοροϊδεύοντας την εμφάνιση της κόρης του Μιχαλολιάκου και εκτονώνοντας την αντιφασιστική μας λίμπιντο τρολλάροντας διαδικτυακούς φασίστες. Και για να έχουμε καλό ερώτημα, αν η κόρη του φύρερ ήταν ψηλή, ξανθιά, γαλανομάτα και όμορφη τι θα άλλαζε; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Υπάρχει απάντηση. Αν ήταν έτσι, θα δικαιούνταν να αυτοαποκαλείται Άρια και θα είχε και μια δικαιολογία για να είναι φυλετίστρια. Βέβαια όταν Χρυσαυγίτες άριοι είναι ο ένας που μοιάζει με χοντρό, Ινδό σταρ του Μπόλιγουντ με κύφωση, ο άλλος είναι μαύρος, ο τρίτος έχει εμφανή αδυναμία να αντισταθεί στις βουλές του στομαχιού, άλλος αποκαλείται από τους συναγωνιστές του Αιγύπτιος, το μόνο που μπορείς να σχολιάσεις είναι ότι εδώ στην Ελλάδα έχουμε τον ναζισμό που μας αξίζει.
Πολλοί προσπαθούν να εκτιμήσουν τα μελλούμενα. Κανείς δεν μπορεί να πει κάτι με βεβαιότητα. Θα πέσουν στα μάτια του λαού; Θα γίνουν ήρωες; Κανείς δεν ξέρει. Ίσως όλη αυτή η ιστορία αποδειχθεί ότι είναι το όχημα προς την σοβαρότητα της ΧΑ, το τράβηγμα των λουριών για να μην αποθρασυνθεί τελείως. Σε αυτή τη λογική ίσως την πληρώσουν 2-3 «ακραίοι» χρυσαυγίτες όπως ο Λαγός. Να απαλλαχθεί δηλαδή από τα εγκληματικά βαρίδια και να προχωρήσει προς το μέλλον στο πλευρό της μη ελαφροδεξιάς –που λέει και ο Φαήλος- ΝΔ.
Η μέρα της σύλληψης των ναζί δεν ήταν το τέλος του φασισμού. Όποιος το πίστεψε αυτό σήμερα έπεσε –και πάλι- από τα σύννεφα. Η ΧΑ, ο φασισμός δεν μπορεί να τελειώσει με μια δικαστική δίωξη, ούτε με δράσεις των κρατικών φορέων που μέχρι τώρα τους κάλυπταν.
Το κράτος, αυτό το καπιταλιστικό κρατος (πω πω μια ξύλινη λέξη) δεν μπορεί να συντρίψει τον φασισμό.
Θα έλεγα ότι μόνο ο λαός, το προλεταριάτο, μπορεί να δώσει τέλος στον φασισμό, αλλά δεν το λέω γιατί δεν θέλω να γράψω δύο ξύλινες λέξεις στην ίδια παράγραφο.