Τον Αύγουστο του 1990 υπήρχαν πολλά παιδιά στο χωριό. Αποφασίστηκε να διοργανωθεί ένα τουρνουά ώστε να παίξουν όλοι όσοι ήθελαν, αλλά με όλους τους κανόνες. Διαιτητές, στολές επιτροπή έπαθλα και τα σχετικά. Η προετοιμασία ήταν άψογη. Ενημερώθηκε το χωριό και οι κερκίδες (τα βράχια δηλ.) ήταν γεμάτες και τις τρεις μέρες.
Δεν είχα ποτέ "λόξα" με το άθλημα, είχα αποκτήσει και μια κάμερα οπότε μαζί με τον Κώστα το Στεργίου αποφασίσαμε να καλύψουμε το τουρνουά, ώστε να είναι πλήρης η διοργάνωση. Τότε το γράψαμε για να το δούμε τις επόμενες μέρες και να γελάσουμε σχολιάζοντας. Κάποια στιγμή αποφάσισα να ψηφιοποιήσω τις κασέτες που είχα τραβήξει για να μη καταστραφούν. Την κοινοποιώ, παρ' όλο που και η εικόνα και ο ήχος είναι άθλιος, γιατί πιστεύω ότι δείχνει καθαρά το πέρασμα του χρόνου πάνω μας και ίσως σε κάποιους (όπως έγινε σε μένα) φέρει γλυκιές στιγμές στη μνήμη και την καρδιά.