Το βιβλίο διαχρονικά είναι ένας πιστός φίλος, ακούραστος σύντροφος, δάσκαλος....
Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας εμφανίστηκε το ηλεκτρονικό βιβλίο. Οι αναγνώστες είναι μοιρασμένοι σχετικά με την επιλογή μεταξύ του έντυπου και του ηλεκτρονικού. Με την βοήθεια της τεχνολογίας θα προσπαθήσουμε να σταθούμε κάπου στη μέση.
Στα ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ υπάρχουν τίτλοι βιβλίων τα οποία μπορείτε να τα κατεβάσετε στον υπολογιστή σας για να διαβάσετε ή να μελετήσετε χωρίς να χρειάζεστε σύνδεση στο Διαδίκτυο. Για να μπορέσετε να τα διαβάστε δείτε τις οδηγίες.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ |
ΟΔΗΓΙΕΣ |
Ο Ιβάν Μαΐσκι, μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ, είναι από τους εκλεκτότερους εκπρόσωπους της σοβιετικής διπλωματίας. Από το 1932 ώς το 1943 ήτανε πρεσβευτής της ΕΣΣΔ στη Μεγάλη Βρετανία. Από τη θέση του αυτή εγνώρισε και εσχετίσθηκε σημαίνουσες πολιτικές προσωπικότητες της Δύσης, και πήρε άμεσα μέρος στα μεγάλα διεθνή γεγονότα της προπολεμικής δεκαετίας και της περιόδου του πολέμου. Βασιζόμενος σε επίσημα στοιχεία και στις προσωπικές του αναμνήσεις, ο Μαΐσκι στο βιβλίο του τούτο δίνει με εξαιρετική γλαφυρότητα τα προρτραίτα των Άγγλων, Γάλλων και Αμερικανών πολιτικών, που με την κοντόφθαλμη πολιτική τους, τη γεμάτη μίσος για την ΕΣΣΔ, βοήθησαν τον Χίτλερ στην εξαπόλυση του Β παγκόσμιου πολέμου και έριξαν την ανθρωπότητα σε πρωτοφανή καταστροφή.
ΠΟΙΟΣ ΒΟΗΘΗΣΕ ΤΟΝ ΧΙΤΛΕΡ |
Ο Τόμας Μαν (6 Ιουνίου 1875 – 12 Αυγούστου 1955) ήταν Γερμανός συγγραφέας, βραβευμένος με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας του 1929. Τα ιδιαίτερα συμβολικά, ειρωνικά και ταυτόχρονα επικά μυθιστορήματα και νουβέλες του εμφανίζουν αξιοσημείωτη παρατήρηση της ψυχολογίας του καλλιτέχνη και του διανοούμενου. Η ανάλυση και κριτική του της ευρωπαϊκής και γερμανικής ψυχής χρησιμοποίησε εκσυγχρονισμένες γερμανικές και βιβλικές ιστορίες, όπως και τις ιδέες των Γκαίτε, Νίτσε και Σοπενχάουερ. Ο μεγαλύτερος αδελφός του ήταν ο ριζοσπάστης συγγραφέας Χάινριχ Μαν.
Ο Ντάριο Φο (24 Μαρτίου 1926 — 13 Οκτωβρίου 2016) ήταν Ιταλός θεατρικός συγγραφέας, ευθυμογράφος, ηθοποιός, θεατρικός σκηνοθέτης και συνθέτης. Πήρε το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1997. Χρησιμοποιούσε τεχνικές της κομέντια ντελ' άρτε και συνεργαζόταν στενά με τη σύζυγό του Φράνκα Ράμε.
Η δεκαετία του '60 και η επιτυχία
Το 1960 κερδίζουν την εθνική αναγνώριση με το Οι Αρχάγγελοι δεν Παίζουν Φλίπερ στο θέατρο Οντεόν του Μιλάνο. Κι άλλες επιτυχίες ακολουθούν. Το 1961 τα θεατρικά έργα του αρχίζουν να παίζονται σε Σουηδία και Πολωνία.
Νικολάϊ Οστρόφσκι (Βίλια, 16 Σεπτεμβρίου του 1904 - Μόσχα 22 Δεκέμβρη του 1936). Φτωχή, πολύ φτωχή η οικογένειά του, έτσι ο μικρός Νικολάϊ σε ηλικία μόλις 11 ετών σταματά την βασική του εκπαίδευση στο ιερατικό σχολείο του χωριού του και αρχίζει να εργάζεται.
Το 1917 γράφεται και πάλι στο σχολείο για να συνεχίσει τις σπουδές του. Όμως μόλις έχει ξεσπάσει η Οκτωβριανή Επανάσταση και ο νεαρός Νικολάι ένθερμος οπαδός της συμμετέχει με ενθουσιασμό ενεργά για την επικράτησή της, γεμάτος οράματα και ιδανικά για δικαιοσύνη-ανθρωπισμό-ισότητα. Στις 20 Ιουλίου 1919 γίνεται μέλος της Κομμουνιστικής Νεολαίας και τον Αύγουστο του 1920 θα καταταγεί Εθελοντής στην Ταξιαρχία Ιππικού του Κόκκινου Στρατού.
Ο Εμίλ Ζολά (Παρίσι, 2 Απριλίου 1840 – Παρίσι, 29 Σεπτεμβρίου 1902) ήταν Γάλλος συγγραφέας, ο πιο σημαντικός εκπρόσωπος της λογοτεχνικής σχολής του νατουραλισμού και σημαντικός παράγοντας της ανάπτυξης του θεατρικού νατουραλισμού. Έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην πολιτική φιλελευθεροποίηση της Γαλλίας και στην απαλλαγή του στρατιωτικού αξιωματικού Άλφρεντ Ντρέιφους, ο οποίος κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε άδικα, γεγονός που συνοψίζεται στη διάσημη ανοιχτή επιστολή του με τίτλο "Κατηγορώ". Ο Εμίλ Ζολά ήταν υποψήφιος για Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1901 και το 1902. Το έργο του Εμίλ Ζολά ξεχώρισε όχι μόνο αναδεικνύοντας το ρεύμα του νατουραλισμού, αλλά πρωτίστως επειδή άσκησε τεράστια κοινωνική επιρροή με το έργο και τις παρεμβάσεις του.
Τα παιδικά χρόνια του Εμίλ πέρασαν μέσα στη δυστυχία και τη μιζέρια. Το σχολείο που πήγαινε ήταν τόσο φτωχό και είχε τόσους λίγους δασκάλους, που χωρίς να διαβάζει πολύ ο μικρός Ζολά έβγαλε μ' ευκολία τις πρώτες τάξεις. Η μοναδική χαρά και η πραγματική μόρφωση που πήρε από το σχολείο, ήταν η στενή του φιλία με δύο συμμαθητές του. Ο ένας από αυτούς ήταν ο Πωλ Σεζάν, ο μετέπειτα διάσημος ζωγράφος.