Υπέγραψαν το τσάκισμα των μισθών και την κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης
Νομιμοποίησαν όλες τις αντεργατικές αποφάσεις της κυβέρνησης
Πλήρη αποδοχή και νομιμοποίηση της μείωσης των κατώτερων μισθών και της κατάργησης της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και όλων των αντεργατικών παρεμβάσεων (μνημονιακοί νόμοι) που επιβλήθηκαν το προηγούμενο διάστημα απο την κυβέρνηση στους μισθούς και στις συλλογικές συμβάσεις, έδωσε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, συμπράττοντας με τις ηγεσίες της ΓΣΕΒΕΕ, της ΕΣΕΕ και του ΣΕΤΕ και αφήνοντας στο απυρόβλητο τον ΣΕΒ να προβάλλει τις δικές του αντεργατικές απαιτήσεις.
Η υπογραφή μεταξύ των τριών εργοδοτικών οργανώσεων -πλην ΣΕΒ- και της ΓΣΕΕ της λεγόμενης Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας 2012-2013, όχι μόνο δεν περισώζει τίποτα, αλλά επι της ουσίας μονιμοποιεί -και με τη σύμφωνη γνώμη της ΓΣΕΕ- νομιμοποιεί την επίθεση στα εργατικά δικαιώματα, θυσιάζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης στη λογική της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και υποσκάπτει την αγωνιστική διεκδίκηση και την οργάνωση της πάλης για την αποτροπή νέων χειρότερων μέτρων. Ο ισχυρισμός περί «διάσωσης» του επιδόματος γάμου, και αυτή προσωρινή, δεν μπορεί να αντισταθμίσει στο ελάχιστο την τεράστια ζημιά που προκαλεί η αποδοχή των κατακρεουργημένων μισθών και των καταργημένων συμβάσεων, ο συμβιβασμός με το απαράδεκτο καθεστώς εργασιακού Μεσαίωνα που επιβάλλουν οι εργοδότες μέσα στις επιχειρήσεις τους.
Ολη η «αντιμνημονιακή» ρητορεία της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, κατέρρευσε ως χάρτινος πύργος, αφού αποδέχεται ως τετελεσμένο γεγονός τη σφαγή των μισθών, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ενώ επιχειρεί να κρύψει την υποτέλειά της προς το κεφάλαιο πίσω απο τις κυβερνητικές αντεργατικές αποφάσεις. Και βέβαια δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι η μη υπογραφή απο τον ΣΕΒ της συμφωνίας, αφού πλέον οι βιομήχανοι έχοντας λυμένα τα χέρια τους, θα αλωνίζουν στις επιχειρήσεις τους κάτεργα, αξιώνοντας ακόμα μεγαλύτερα προνόμια κάτι που έσπευσαν να κάνουν αμέσως ζητώντας να ενεργοποιηθεί το λεγόμενο «Βήμα Διαλόγου» που είχαν θεσμοθετήσει πάλι με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ πριν 5 χρόνια.
«Ζωντανή» η Σύμβαση με «νεκρούς» τους εργάτες
Την άνευ όρων παράδοση στις αξιώσεις του κεφαλαίου και στις αντεργατικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ επιχειρεί εκ των υστέρων να την παρουσιάσει ως αναγκαστική επιλογή. Μετά την υπογραφή της συμφωνίας ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ.Παναγόπουλος υποστήριξε πως η διαπραγμάτευση «δεν έγινε με ελευθερία» αλλά οτι με την υπογραφή «κρατήσαμε ζωντανό το θεσμό των συλλογικών συμβάσεων»! Τώρα, πως γίνεται να κρατιέται «ζωντανός» ο θεσμός των συλλογικών συμβάσεων, τη στιγμή που η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, με την υπογραφή της αποδέχτηκε τα 586 και 511 ευρώ μικτά που νομοθέτησε μονομερώς η κυβέρνηση, μόνο αυτός μπορεί να το απαντήσει. Εκτός και άν δεν δείχνει να καταννοεί την τεράστια πολιτική διαφορά μεταξύ ενός νόμου που ψηφίζει η κυβέρνηση, και του γεγονότος η ίδια η ΓΣΕΕ να συνυπογράφει και να αποδέχεται και αυτή, τα αποτελέσματα αυτού του νόμου που μέχρι χτες φραστικά «έστηνε στον τοίχο». Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ επιχειρεί να συγκαλύψει την αντεργατική επιλογή της, προβάλλοντας τη «διάσωση» του επιδόματος γάμου, τη στιγμή που αποδέχεται ατόφια όλα τα αντεργατικά τερατουργήματα και τα αποτελέσματα που παράγουν. Μάλιστα ο γ.γ. της ΓΣΕΕ Ν.Κιουτσούκης μαζί και η παράταξή του η ΔΑΚΕ, έφτασαν στο σημείο να χαρακτηρίζουν την υπογραφή τους ως «μέρα νίκης του κοινωνικού διαλόγου»! Αλλά φαίνεται οτι για την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ η νομιμοποίηση της μείωσης των κατώτερων μισθών κατά 32% και 22% είναι ντροπή όταν το κάνει η κυβέρνηση και «νίκη» όταν το αποδέχονται και το νομιποποιούν τα συνδικάτα. Σε αυτό όμως τον παραλογισμό μπορείς να οδηγηθείς όταν θεωρείς τους εργοδότες «εταίρους» και τον «κοινωνικό διάλογο» μαζί τους και τα αποτελέσματα που αυτός έχει σε βάρος των εργατών, ως «βάθρο της Δημοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής τα δε αποτελέσματά του θα πρέπει να γίνονται σεβαστά από όλους» όπως χαρακτηριστικά τονίζεται και στο προοίμιο της Σύμβασης.
Στάχτη στα μάτια των εργαζομένων επιχειρεί να ρίξει και ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Β.Κορκίδης που όχι μόνο δήλωσε «ικανοποιημένος» για τη «διάσωση» του επιδόματος γάμου, αλλά και διαβεβαιώνει οτι «απο αύριο δεν θα υπάρξουν νέες μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα..!» Ετσι απο εδώ και πέρα οι εργαζόμενοι στο εμπόριο, τους εργοδότες των οποίων εκπροσωπεί ο Β.Κορκίδης μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι!
Ολοι και όλα για την ανταγωνιστικότητα
Μετά απ'ολα αυτά, δεν είναι τυχαίο οτι ο ΣΕΒ, αποθρασσυμμένος απο τη στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, προβάλλει νέες αξιώσεις, ενώ την ίδια στιγμή παίρνει το δικαίωμα να εμφανίζεται και γαλαντόμος αφού όπως είπαν οι εκπρόσωποί του τα μέλη του ΣΕΒ θα συνεχίσουν «προσωρινά» (και μόνο για όσους το λαμβάνουν) να αποδίδουν το επίδομα γάμου. Το ζουμί όμως βρίσκεται στο λεγόμενο «Πρωτόκολλο συμφωνίας των κοινωνικών εταίρων» που πρόβαλλε ο ΣΕΒ με το οποίο απαιτεί παραπέρα μείωση και του «μη μισθολογικού κόστους», δηλαδή νέες απαλλαγές απο ασφαλιστικές εισφορές και να έχει λόγο και εννοείται νέες χρηματοδοτήσεις απο τα «Προγράμματα διατήρησης της απασχόλησης». Ετσι αντιλαμβάνεται ο ΣΕΒ την «Συγκρότηση κοινού μετώπου των δυνάμεων της εργασίας για μία ανταγωνιστική Ελλάδα...» την οποία προωθεί, στρατηγική που βρίσκεται πλήρως εναρμονισμένη με τη θέση που διατυπώνεται στο προοίμιο της νέας Σύμβασης, που υπέγραψαν οι υπόλοιποι εταίροι στην οποία γίνεται ευθέως λόγος για «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας» και πρωτοβουλίες που «φιλοδοξούν να συμβάλλουν και να αποτελούν την συνεισφορά των οργανώσεων των εργοδοτών και των εργαζομένων στην υπέρβαση της οικονομικής κρίσης και στην αναμόρφωση της χώρας»!