«Ως Έλληνες ένστολοι οφείλετε να υπερασπίζεστε τον Ελληνικό λαό. Να κλείσετε τα σύνορα όπως κάνουν οι άλλοι βαλκανικοί λαοί και να διώξετε όλους τους λαθραίους από τη χώρα, διαφορετικά θεωρείται προδοσία».
Το παραπάνω ακουγόταν από τους τηλεβόες που κρατούσαν κάτοικοι των Βρασνών που αντέδρασαν στην εγκατάσταση προσφύγων και μεταναστών στην περιοχή τους. Εάν αυτή η κραυγή δεν είναι ρατσιστική κραυγή, τότε πια κραυγή είναι ρατσιστική; Εκτός όμως από την κραυγή σηκώθηκαν και πέτρες εναντίον των λεωφορείων που μετέφεραν πρόσφυγες και μετανάστες.
Τις ρατσιστικές κραυγές έσπευσαν να καλύψουν διάφοροι με διάφορους τρόπους, είτε ευθέως, είτε με περικοκλάδες. Το ότι δεν υπάρχει σχεδιασμός για το που θα εγκατασταθούν οι πρόσφυγες (εδώ δεν υπάρχει σχεδιασμός για αυτά που αφορούν τους Έλληνες), το ότι δεν υπάρχει ενημέρωση των τοπικών κοινωνιών για την εγκατάσταση μεταναστών και προσφύγων, δεν δίνει κανενός είδους συγχωροχάρτι στις παραπάνω ρατσιστικές φωνές και πρακτικές.
Είναι φοβερό που όλοι αυτοί, οι οποίοι βγαίνουν στους δρόμους και καταφέρονται με τέτοιο μένος εναντίον των προσφύγων, που ζητούν να κλείσουν τα σύνορα για να μην μπαίνουν οι πρόσφυγες, ούτε για πλάκα δεν ζητούν να σταματήσουν οι στρατιωτικές επεμβάσεις που δημιουργούν τους πρόσφυγες.
Καμία ανοχή σε τέτοιες φωνές και πρακτικές. Η δικαιολόγηση τέτοιων ρατσιστικών συμπεριφορών με οποιονδήποτε τρόπο δεν είναι τίποτε άλλο παρά συγχωροχάρτι στο ρατσισμό, συγχωροχάρτι σ’ αυτούς που λιθοβολούσαν τους πρόσφυγες, συγχωροχάρτι στον αντιδήμαρχο της περιοχής που δικαιολόγησε τον λιθοβολισμό των προσφύγων.
Τάκης Φ.
Όταν πνίγονταν και καταστρέφονταν οι Βρασνιώτες δεν λιθοβόλησαν κανέναν
Δεκαπέντε περίπου μήνες πέρασαν από εκείνην την ημέρα που τα Βρασνά πνίγηκαν στα νερά της καταιγίδας και περιουσίες καταστράφηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη λόγω έλλειψης αντιπλημμυρικών έργων και αντιπλημμυρικής προστασίας. Τα Βρασνά στις 28 Ιουνίου του 2018 παρουσίαζαν εικόνες βιβλικής καταστροφής.
Εκείνην την καταστροφική ημέρα έγιναν τα Βρασνά γνωστά στο πανελλήνιο και κανένας δεν μπορεί να ξεχάσει που τα νερά της βροχής κόντεψαν να σηκώσουν ολόκληρο ξενοδοχείο.
Τότε όμως οι Βρασνιώτες δεν πήραν στα κυνήγι με τις πέτρες κανέναν από όσους ευθύνονταν για εκείνην τη βιβλική καταστροφή. Με πολλή κατανόηση υποδέχονταν τους εκλεγμένους στην Περιφέρεια και στο δήμο και άκουγαν τις μπούρδες τους.
Οι Βρασνιώτες τότε δεν έβγαλαν ούτε ίχνος της αγανάκτησής τους πάνω σ’ εκείνους που ευθύνονταν για την έλλειψη αντιπλημμυρικών έργων και αντιπλημμυρικής προστασίας στην περιοχή, σ’ εκείνους που εξαιτίας της πολιτικής τους θα μπορούσαν να είχαν πνιγεί πολλοί.
Ίσα ίσα εκείνους τους αντιμετώπιζαν με σκυμμένο κεφάλι, πεσμένα αυτιά και κομμένη φωνή. Αντίθετα με τότε που οι κάτοικοι των Βρασνών καταστράφηκαν και κόντεψαν να πνιγούν, προχθές όρμησαν, αποδοκίμασαν, πέταξαν πέτρες εναντίον των προσφύγων και των μεταναστών που οι αρχές προσπάθησαν να εγκαταστήσουν στην περιοχή τους. Πραγματικά ηρωική η συμπεριφορά των κατοίκων των Βρασνών. Αλήθεια μας θυμίζουν τους τριακόσιους του Λεωνίδα…
Σ. Σηρούς