Mprext     lexiko2    youtube1a    youtube2  mail

Με αφορμή τον αριθμό 1142 που έδωσε η κυβέρνηση στους πολίτες έχει προκύψει μεγάλη συζήτηση για την στάση που πρέπει να κρατήσουμε.
Στον αριθμό αυτό, επώνυμα ο καθένας, μπορεί να καταγγείλει τον παραβάτη. Αν το κάνει είναι ρουφιάνος, καρφί, καταδότης;
Υπάρχουν δύο περιπτώσεις που κάποιος θα κάνει χρήση αυτού του αριθμού.

Περίπτωση πρώτη. Κάθεται κάποιος σε έναν κλειστό χώρο και κάποιος καπνίζει. Λογικά θα του κάνει παρατήρηση. Ο συμπολίτης όπως αδιαφορεί και συνεχίζει. Τότε καλεί το 1142 και καταγγέλλει το γεγονός. Είναι ρουφιάνος; Σαφώς και ΟΧΙ. Όπως δεν είναι ρουφιάνος όταν του «κλείσει» κάποιος το αυτοκίνητο και καλέσει το γερανό. Υπάρχουν παρά πολλά παραδείγματα που ζητάμε την παρέμβαση των αρχών για εφαρμογή του νόμου.
Περίπτωση δεύτερη. Περπατάει κάποιος και βλέπει μέσα στο απέναντι καφενείο να καπνίζουν. Παίρνει το 1142 και το καταγγέλλει. Είναι ρουφιάνος; Σαφώς και ΝΑΙ. Εκτός αν ο πολίτης αυτός καταγγέλλει κάθε παράβαση που πέφτει στην αντίληψή του.
Για παράδειγμα:
Τα παράνομα σταθμευμένα αυτοκίνητα.
Τα αυτοκίνητα που είναι σταθμευμένα σε θέσεις ΑΜΕΑ.
Όποιον παραβιάζει τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.
Τα οχήματα της τροχαίας και όλων των δημόσιων υπηρεσιών που παρατηρεί ότι διαπράττουν τις παραπάνω παραβιάσεις.
Όποιον δεν κόβει αποδείξεις.
Τους εργοδότες που χρησιμοποιούν ανασφάλιστους εργαζόμενους.
Τις πολεοδομικές παραβάσεις….
Υπάρχουν και εκατοντάδες άλλες περιπτώσεις. Τότε, και μόνο τότε είναι υπεύθυνος πολίτης και όχι ρουφιάνος.
Στην ουσία του νόμου:
Ήταν σωστό αυτό που γινόταν μέχρι τώρα. Να εισπνέει ο μη καπνιστής τους καπνούς; Η απάντηση είναι μία. ΟΧΙ. Άρα ορθά ψηφίστηκε ο νόμος; Η απάντηση και πάλι είναι ΟΧΙ. Στη χώρα του « παν μέτρον άριστον», θα μπορούσε να υπάρχει η δυνατότητα καταστημάτων καπνιστών και μη. Στα δημόσια κτίρια χώρος καπνιστών.
Ας φτιάξουμε μια εικόνα: Εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης, που δεν ήρθε μόνη της, ο κόσμος προσπαθεί να ζεσταθεί καίγοντας ότι βρει. Βγαίνεις έξω και πνίγεσαι. Τα μάτια τσούζουν. Αν ζεις και σε πόλη που έχει συνέχεια ομίχλη μπορεί να βρεθείς στα επείγοντα, με αναπνευστικά προβλήματα. Τι κάνουμε λοιπόν, απαγορεύουμε τα τζάκια και τις ξυλόσομπες.
Άλλη εικόνα. Πας με την οικογένειά σου σε μια ταβέρνα. Καθαρή η ατμόσφαιρα. Οι καπνιστές έξω. Στο διπλανό τραπέζι κάθεται μια άλλη παρέα. «Ντίρλα» στο μεθύσι, φωνάζουν, βρίζουν βωμολοχούν. Σε ρωτάνε τα παιδιά σου να τους εξηγήσεις τι σημαίνουν αυτές οι κουβέντες. Τι να τους πεις; Τι κάνουμε λοιπόν απαγορεύουμε το αλκοόλ στις ταβέρνες.
Άλλη εικόνα. Πας με την οικογένειά σου σε μια καφετέρια. Καθαρή η ατμόσφαιρα. Οι καπνιστές έξω. Οι γιγαντοοθόνες δείχνουν το ντέρμπι. Γίνεται μέσα χαμός. Βρισιές βωμολοχίες… Σε ρωτάνε τα παιδιά σου να τους εξηγήσεις τι σημαίνουν αυτές οι κουβέντες. Τι να τους πεις; Τι κάνουμε λοιπόν απαγορεύουμε τους αγώνες στις καφετέριες.
Και πολλές άλλες περιπτώσεις.
Υπάρχει τουλάχιστον μια χώρα στην οποία αυτά είχαν λυθεί. Αξιοπρεπείς χώροι για καπνιστές και μη καπνιστές. Καταστήματα με αλκοόλ και χωρίς αλκοόλ. Η Ελβετία. Αυτά μέχρι το 1992. Και εκεί σιγά σιγά όμως τα πράγματα άλλαξαν.
Σημαδιακή ημερομηνία η 7η Φεβρουαρίου 1992.


Δημήτρης Φασούλας