Mprext     lexiko2    youtube1a    youtube2  mail

Είναι σε όλους γνωστό ότι, κάθε βιβλίο που γράφεται, χαρακτηρίζεται από την υποκειμενική ματιά του συγγραφέα. Εκείνος λοιπόν που γράφει θεωρεί ότι η δικιά του ματιά είναι πιο κρυστάλλινη, σωστή και πιθανόν περισσότερο αμερόληπτη. Αυτό ισχύει για όλα τα είδη. Ίσως θα μπορούσε να αποκλείσει κανείς τα βιβλία των θετικών επιστημών που στηρίζονται στην απόδειξη των γραφομένων.
Υπάρχουν «επικίνδυνα» βιβλία; Η απάντηση είναι προφανής. Όχι. Όπως και δεν υπάρχουν επικίνδυνες απόψεις, γνώμες κλπ.
Θα μπορούσε κάποιος να διαχωρίσει την κατηγορία των βιβλίων εκείνων που η θεματολογία τους διαμορφώνει πολιτικές, ιστορική συνείδηση κλπ. Ούτε αυτά τα βιβλία θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν επικίνδυνα. Με βάση την πιο πάνω αποδοχή. Ο καθένας γράφει ότι σκέφτεται, όπως το σκέφτεται, όπως τον βολεύει.

Το πρόβλημα δημιουργείται όταν κάποιο βιβλίο, προωθείται από την επίσημη πολιτεία και πολύ περισσότερο όταν αυτό «μπαίνει» στις σχολικές βιβλιοθήκες. Για όσους δεν γνωρίζουν, για να μπει στη βιβλιοθήκη του σχολείου ένα βιβλίο, είτε αγορασθεί, είτε δοθεί δωρεάν, χρειάζεται έγκριση.
Το 2015 λοιπόν, «αριστερή κυβέρνηση», σε όλα τα σχολεία δόθηκε δωρεάν, με έγκριση του Υπουργείου Παιδείας, το βιβλίο του επιχειρηματία Κ. Λούλη, «Η ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ – ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΔΙΑΔΟΧΙΚΑ ΘΑΥΜΑΤΑ».
Ο συγγραφέας του υποστηρίζει, ότι μπορεί να πλησιάσει την αλήθεια και το ρεαλισμό, πολύ περισσότερο από εκείνους που έχουν κάθε είδους φιλοδοξίες και δογματικές πολιτικές πεποιθήσεις.
Το βιβλίο διαπραγματεύεται την ιστορία της Ελλάδας από το 1821 μέχρι το 2015. Κατά τον συγγραφέα Παπαρρηγόπουλος, Κορδάτος και όσοι έγραψαν για την ιστορία της Ελλάδας ( ιστορικοί, καθηγητές πανεπιστημίου και λοιποί) απορρίπτονται με βάση την άποψη που υποστηρίζει. Παρά τις αντιδράσεις που δημιουργήθηκαν η Περιφερειακή Διευθύντρια αρνήθηκε να αποσύρει το βιβλίο.
Ας δούμε λοιπόν γιατί είναι επικίνδυνη η τοποθέτησή του στις σχολικές βιβλιοθήκες και κατά πόσο είναι αντικειμενική και κοντά στην αλήθεια η προσέγγιση.
Ας γνωρίσουμε τον συγγραφέα:
Κατάγεται από την Ήπειρο και είναι απόγονος (έκτη γενιά) της οικογένειας Λούλη, που δραστηριοποιήθηκε στους αλευρόμυλους. Σε ηλικία 14 ετών είχε διαβάσει Μάρξ, Λένιν, Τρότσκι και Εμβερ Χότζα. Άκουγε κρυφά (το 1969 έχουμε Χούντα στην Ελλάδα) «Φωνή της Αλήθειας – Μόσχα» και «Ράδιο Αλβανία». Ήταν καταγοητευμένος ιδιαίτερα από το Χότζα. Ένα χρόνο αργότερα μάθαινε γερμανικά σε σχολείο του Δυτικού Βερολίνου και επισκέφτηκε το Ανατολικό. Τότε κατάλαβε ότι όλα ήταν προπαγάνδα. Το ’74, (σπούδαζε στη Ελβετική Σχολή Τεχνικών Κυλινδρόμυλων) αποφάσισε να πάει εθελοντής στην Κύπρο, (επέμβαση των Τούρκων) αλλά στην πρεσβεία της Βέρνης έλαβε αρνητική απάντηση «ως μη έχων στρατιωτική εκπαίδευση». Απορία: από πότε οι εθελοντές απευθύνονται στις πρεσβείες;
Το 1975 ανέλαβε την επιχείρηση του πατέρα του. Δεν θα συνεχίσουμε την εξιστόρηση των 40 και σελίδων όπου ο συγγραφέας παρουσιάζει τον εαυτό του και τις εκατοντάδες γνωριμίες με όλο το φάσμα του πολιτικού και στρατιωτικού φάσματος, γεγονός που κατά τον ίδιον του δίνει την δυνατότητα να είναι πιο αντικειμενικός. Θα κρατήσουμε το ότι εκτός από τη βοήθεια του Θεού και τις καταβολές του όλα είναι αποτέλεσμα διορατικότητας και ευφυΐας.
Μετά τη Μεταπολίτευση είναι αρχηγός της νεολαίας της Ένωσης Κέντρου.
Το 1977 συνεργάζεται με το Κόμμα Φιλελευθέρων του Κ. Μητσοτάκη.
Από 1984 ως το 1991 με την ΝΔ υπό τον Κ. Μητσοτάκη.
Την περίοδο 1989-91 Πολιτικός Διοικητής του Αγίου Όρους.
Την περίοδο 1992-94 μέλος του Δ.Σ. της Ολυμπιακής Αεροπορίας.
Από το 1998 έως το 2008 μέλος της οικονομικής επιτροπής της Εκκλησίας της Ελλάδας.
Από το 2004 είναι επίτιμος πρόξενος της Ολλανδίας στην Κεντρική Ελλάδα.
Το 2001 ίδρυσε το Σύλλογο Φίλων της Μονής (Βατοπεδίου).
Όλα τα παραπάνω δικαίως του δίνουν το πιστοποιητικό της αλήθειας και του ρεαλισμού στην προσέγγιση της Ελληνικής Ιστορίας.
Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε 7 ιστορικές ενότητες.
Στην πρώτη ενότητα εκτός από ένα πλήθος πληροφοριών που δημιουργούν έναν αχταρμά, το συμπέρασμα είναι ότι αν δεν έμπαιναν στο παιχνίδι οι μεγάλες Δυνάμεις δεν θα γινόταν τίποτε. Καμία αναφορά στην Φιλική Εταιρία, στην προετοιμασία που προηγήθηκε. Αναφέρονται οι προσκυνημένοι του Νενέκου αλλά όχι και η στάση του Κολοκοτρώνη απέναντι τους, «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους».
Δεν θα αναλύσουμε όλες τις ενότητες. Αναφέραμε την πρώτη 1821-27 ενδεικτικά γιατί είναι μια χρονική περίοδος που λίγο πολύ έχει στο μεγαλύτερο ποσοστό της κοινά παραδεκτά σημεία. Εκτός από τον συγγραφέα.
Εκεί που γίνεται συνειδητή παραχάραξη είναι η περίοδος 1909- 1974 (4 ενότητες). Ενδεικτικά:
• Ένας από τους λόγους της Μικρασιατικής καταστροφής ήταν και η καταγγελία του νεοσύστατου τότε ΚΚΕ ότι ο αγώνας αυτός ήταν ιμπεριαλιστικός και άσκοπος(!).
• Το ΚΚΕ μποϊκόταρε τον αγώνα του Ελληνικού Στρατού στο Αλβανικό μέτωπο. (Το γράμμα του Ζαχαριάδη από τις φυλακές, για το οποίο επικρίθηκε, και το αίτημα των κομμουνιστών κρατουμένων να πάνε να πολεμήσουν στο μέτωπο, μάλλον δεν έτυχε να το διαβάσει ο συγγραφέας. Ούτε αναφέρει βέβαια ότι το μεταξικό καθεστώς τους παρέδωσε φυλακισμένους στους κατακτητές).
• Όλες οι σημαντικές αποφάσεις για τη χώρα πάρθηκαν όταν κυβερνούσαν πραξικοπηματίες.
• Ο Μεταξάς είναι η μορφή του αιώνα. Από τη διαφωνία του με το Βενιζέλο για την Μικρασιατική Εκστρατεία μέχρι την εποποιία στο Αλβανικό μέτωπο. Η χώρα, επί Μεταξά, θαυματούργησε σε όλους τους τομείς. Εντάξει κυβέρνησε μονοκομματικά αλλά είχε το θάρρος να το παραδέχεται, όχι σαν τους Κινέζους που το ονόμασαν δικτατορία του προλεταριάτου.
• Η αυτοκτονία του πρωθυπουργού Κορυζή για να μην παραδοθεί στους Γερμανούς ήταν ένα συγκλονιστικό γεγονός ανδρείας και πατριωτικής ευαισθησίας. Ο αντιστράτηγος Πιπίτσας αρνήθηκε να υπογράψει την παράδοση. Ο Τσολάκογλου που την υπέγραψε μαζί με τον Σπυρίδωνα και τον Κατσιμήτρο το έκαναν για να προφυλάξουν το λαό. Κακώς η ιστορία τους καταγράφει σαν δωσίλογους.
Δεν θα σχολιάσουμε τα Πέτρινα Χρόνια της Κατοχής και του εμφυλίου. Θα παραθέσουμε μόνο κάποια στοιχεία σχετικά με την αλήθεια και την αντικειμενικότητα του συγγραφέα.
• Για όλα τα αρνητικά στην κατοχή φταίει το ΚΚΕ που μέσα από το ΕΑΜ προσπαθούσε να καταλάβει την εξουσία (όταν θα έφευγαν οι Γερμανοί). Εντάξει έκαναν και οι άλλοι παρατυπίες. Αλλά σαν άμυνα προς το ΕΑΜ. Δεν ήταν κακό που συνεργάζονταν με τους κατακτητές (καμιά φορά) γιατί ήθελαν να σταματήσουν τους κομμουνιστές.
• Η άποψη του του Ρήγα, για ομοσπονδία στα Βαλκάνια, κείμενο μεγάλης αξίας. Η αντίστοιχη του ΕΑΜ χαρακτηρίζεται αντεθνική.
• Τα Τάγματα Ασφαλείας (δημιουργήθηκαν στις 18/6/1943). Ήταν απαραίτητα για να προστατέψουν τον κόσμο από την εγκληματική δράση του ΕΛΑΣ. Το μεγαλύτερο μέρος τους στελεχώθηκε από ανθρώπους που ήθελαν να εκδικηθούν για τους δολοφονημένους (από τον ΕΛΑΣ) στη μάχη του Μελιγαλά (13 έως 15/9/1944). Προφανώς, κατά τον συγγραφέα, οι φιλήσυχοι πολίτες ήξεραν, ένα χρόνο νωρίτερα, ότι θα γίνει η μάχη, ήξεραν ότι θα κερδίσει τη μάχη ο ΕΛΑΣ, ότι θα δολοφονήσει άμαχους και έτρεξε να πυκνώσει τα Τάγματα Ασφαλείας για να εκδικηθεί.
• Η ευθύνη για τον εμφύλιο ανήκει στο ΕΑΜ μέχρι τη Βάρκιζα και στο ΚΚΕ για το υπόλοιπο διάστημα. Καμιά βαρύτητα δεν έχει η παραδοχή των Άγγλων ότι έκαναν ωμή παρέμβαση σε μια χώρα που ήταν με το μέρος των νικητών.
• Από τα Ντοκουμέντα που παρατίθενται για τα Πέτρινα Χρόνια το 80% αναφέρονται στην προδοτική και εγκληματική στάση του ΕΑΜ και του ΚΚΕ.
• Τον Λαμπράκη το 1963 τον σκότωσαν φανατικοί αντικομουνιστές. Το πόρισμα Σαρτζετάκη, η απαγγελία κατηγοριών και η προφυλάκιση του Μήτσου (γενικού επιθεωρητή Χωροφυλακής Βορείου Ελλάδος) δεν αναφέρεται πουθενά. Ίσως ο συγγραφέας το θεώρησε δάκτυλο του ΚΚΕ.
• Η Χούντα του Παπαδόπουλου έφερε ανάπτυξη στη χώρα. Αιφνιδίασε τις ΗΠΑ και του το ανταπέδωσαν το ’73, επειδή δεν τους ρώτησε. (Το συγνώμη του Αμερικανού προέδρου για την περίοδο εκείνη δεν το έμαθε ο συγγραφέας). Επί Χούντας ταλαιπωρήθηκαν και φυλακίστηκαν αρκετοί πολίτες επειδή δεν μπορούσαν να ανεχτούν την αναστολή των δημοκρατικών ελευθεριών.
• Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ενδυνάμωσε τη Χούντα και έφερε στην εξουσία τον Ιωαννίδη που ήταν κακή Χούντα. Στα γεγονότα σκοτώθηκαν μόνο 12 άτομα στην ευρύτερη περιοχή.
• Στο Κυπριακό. Ο αρχηγός της ναζιστικής οργάνωσης Χ Γεώργιος Γρίβας είναι η μεγαλύτερη μορφή του Κυπριακού αγώνα. Ο συνεργάτης των Γερμανών στην Κατοχή, τον οποίο προστάτεψαν οι Άγγλοι κατά την απελευθέρωση, αντιστάθηκε κατά των Άγγλων υπέρ της Κύπρου. Καμιά αναφορά στην ΕΟΚΑ Β’ και τον προδοτικό ρόλο της. Δεν αμφισβητήθηκε ποτέ από τους Κύπριους ο ηρωισμός και οι αγαθές προθέσεις του. Το πραξικόπημα και απόπειρα δολοφονίας κατά του Μακάριου που έδωσαν έστω και εικονικά το δικαίωμα στους Τούρκους να επέμβουν δεν είναι καν’ άξιο καταγραφής.
Περιέργως πως η τραγωδία στην Κύπρο δεν χρεώνεται στο ΚΚΕ.
Από το ’74 μέχρι σήμερα:
• Η ΝΔ δεν πήρε σωστές αποφάσεις γιατί φοβόταν την άνοδο των «μαρξιστών» του ΠΑΣΟΚ.
• Το ΠΑΣΟΚ δημαγωγούσε.
• Ο ΣΥΡΙΖΑ παλαντζάρει ανάμεσα σε μαρξισμό και ελεύθερη οικονομία.
Συμπέρασμα που βγαίνει αβίαστα από την ανάγνωση του βιβλίου. Μόνο σε περιόδους πραξικοπημάτων, δικτατορίας και χούντας πήρε ανάσα αυτή η χώρα.
Στο τέλος του βιβλίου, υπάρχουν σχόλια από πολιτικούς εν ενεργεία και πρώην.
Νίκος Αναστασιάδης, πρόεδρος Κυπριακής Δημοκρατίας
Άννα Ψαρούδα – Μπενάκη, καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών, ακαδημαϊκός
Παναγιώτης Κρητικός, ΠΑΣΟΚ τ. Αντιπρόεδρος της Βουλής
Νίκος Τόσκας, ΣΥΡΙΖΑ
Παναγιώτης Σγουρίδης, ΑΝΕΛ
Ηλίας Παναγιώταρος, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
Γεώργιος Αρμυράς, ΠΟΤΑΜΙ
Γιώργος Κουμουτσάκος, ΝΔ
Τα ονόματα είναι ενδεικτικά. Υπάρχουν ακόμα πρυτάνεις, πανεπιστημιακοί, δήμαρχοι….

Για ποιο λόγο γράφτηκε αυτό το άρθρο.


Τις επόμενες μέρες στα Γιάννενα γίνεται η παρουσίαση ενός βιβλίου. Είναι κάτι καινούργιο; Σίγουρα όχι. Στην πόλη μας, πολύ συχνά γίνονται παρουσιάσεις βιβλίων. Τι το ιδιαίτερο έχει η συγκεκριμένη εκδήλωση; Παρουσιάζει το βιβλίο που αναφέραμε. Είναι απορίας άξιο το ότι χαιρετίζουν και παρουσιάζουν άνθρωποι των οποίων η ιδιότητα λοιδορείται στο βιβλίο. Προφανώς Θεωρούν ότι η μομφή αφορά όλους τους άλλους.

Υπάρχουν ακόμη απορίες για το πώς παραχαράσσεται η Ιστορία;

Υπάρχουν απορίες για το ποιοι εκτρέφουν το φασισμό;