σημειώσεις του Χαρίλαου Φλωράκη, Είναι από τις σημειώσεις που αναφέρονται στην αποθράσυνση του ιμπεριαλισμού, μετά την αντεπανάσταση, αλλά και για την προοπτική του σοσιαλισμού.
- «Εμ, άρχισαν τα όργανα, που λένε και οι χωρικοί. Δεν πρόλαβε, καλά - καλά, να διαλυθεί και τυπικά η Σοβιετική Ενωση και η άρχουσα τάξη της Ευρώπης άρχισε να δείχνει τα δόντια της. Και στο Μάαστριχτ και αλλού. Και να τι εννοώ: Οσο η Δυτική Ευρώπη ήταν και παρέμενε η καπιταλιστική χερσόνησος μιας κομμουνιστικής ενδοχώρας, οι Δυτικοευρωπαίοι μεγιστάνες - βιομήχανοι, τραπεζίτες, χρηματιστές, μεγαλέμποροι, πολυεθνικές - ήταν ενδοτικοί απέναντι στους εργαζόμενους.
Οι οποίοι κέρδισαν αρκετά με τους αγώνες τους. Ακόμη και την "καπιταλιστική ολοκλήρωση" της Ευρώπης είχαν αποφασίσει να την κάνουν με δαπάνες όλων των, λεγόμενων, "κοινωνικών εταίρων". Δηλαδή να επιβαρυνθούν το κόστος της, αναλογικά, οι εργοδότες, το κράτος και οι εργαζόμενοι. Μόλις, όμως, οι ερίφηδες είδαν ότι η κομμουνιστική ενδοχώρα καταρρέει και "αντίπαλο δέος" δεν υπάρχει, τα στύλωσαν. Αρνούνται να μετέχουν στις δαπάνες της "ολοκλήρωσης" και ρίχνουν όλα τα βάρη μόνο στους εργαζόμενους...».
***
- «Παλεύαμε στα βουνά άυπνοι, νηστικοί, άπλυτοι, ταλαιπωρημένοι, ψειριασμένοι, αντιμετωπίζαμε ολημερίς και ολονυχτίς χαροτρομάρες, γιατρεύαμε με φύλλα και με βότανα τις λαβωματιές μας - κι όμως: Τραγουδούσαμε, μέσα σ' εκείνη την αντάρα, τα μπολσεβίκικα τραγούδια και γέμιζαν οι ψυχές μας από τους γενναίους στίχους τους, από τη ρωμαλέα μελωδία τους, από τα ηρωικά μηνύματά τους. Γιατί στα βουνά δεν παλεύαμε μόνο για μια ελεύθερη και δημοκρατική Ελλάδα. Παλεύαμε και για τον καινούριο και λαχταριστό κόσμο. Για τον κόσμο του σοσιαλισμού. Για τον κόσμο που θα έβγαζε τον ξωμάχο από την τυραννία του, τον αγρότη από τη χαμοζωή του, τον εργάτη από τα δεσμά του, τον μικροεπαγγελματία από το άγχος του... Τώρα όλα αυτά - λέει - είναι εκτός νόμου! Κούνια που τους κούναγε τους άθλιους! Να πιστεύουν στ' αλήθεια ότι μπορούν να βγάλουν εκτός νόμου την ιδέα, το όραμα, την ελπίδα, την απαντοχή και την πίστη των λαών...».
***
- «Πριν από εκατό τόσα χρόνια, στα 1886, στο Σικάγο της Αμερικής, ένας από τους πρωτεργάτες της εργατικής εξέγερσης (ο Αύγουστος Σπάις, αν θυμάμαι καλά), προτού τον κρεμάσουν, έλεγε στην απολογία του: "Αν νομίζετε ότι με τις καταδίκες και με τις κρεμάλες θα σταματήσετε το ποτάμι που παρασέρνει το έδαφος κάτω από τα πόδια σας και το λαϊκό χείμαρρο που σας κυκλώνει από παντού, φίλτατοι μπουρζουάδες, είστε, μα την αλήθεια, πτωχοί τω πνεύματι...". Σήμερα τα λόγια εκείνα αποκτούν και πάλι ζωντανή επικαιρότητα: "Αν πιστεύουν στ' αλήθεια, οι Νεοταξίτες ότι με τις απάτες, την προπαγάνδα και τα πραξικοπήματα, θα γυρίσουν την ιστορία ανάποδα, όχι μόνο είναι πτωχοί τω πνεύματι, αλλά πολύ σύντομα θα δοκιμάσουν οδυνηρές εκπλήξεις: Αν έθαψαν τον Μεγάλο Οκτώβρη, η ιστορία είναι γκαστρωμένη δεκάδες Μεγάλους Οκτώβρηδες. Και οσονούπω, θα τους γεννήσει"...».
***
«Πρώτο, κιόλας, θύμα της "Νέας Τάξης" είναι η μισθωτή εργασία. Δηλαδή, όλο το δίκτυο των κατακτήσεων της εργατικής τάξης κατά τον εικοστό αιώνα. Ηδη, άρχισαν να λιμάρουν τους αρμούς της μισθωτής εργασίας. Δεν τη θέλουν συνεχή, δεν τη θέλουν οριοθετημένη από το 8ωρο, δεν τη θέλουν μόνιμη, δεν τη θέλουν σε πλαίσια συλλογικών συμβάσεων και βλέπω να κάνουν την εμφάνισή τους περίεργες ορολογίες: Οι πολιτικοί εκπρόσωποι της Νέας Τάξης κάνουν λόγο για μερική απασχόληση, για ελαστικό ωράριο, για περιφερειακές και τοπικές συμβάσεις εργασίας, για προσωπικά συμβόλαια δουλιάς κλπ. Ενας, μάλιστα, όταν αναφέρεται στα εργασιακά, προτιμά να αποκαλεί τους μισθωτούς και τους εργάτες με το χυδαίο όρο "απασχολήσιμοι" - κατά το αναλώσιμοι! Δεν είμαι χαιρέκακος, αλλά ρωτώ τους μισθωτούς που ποτέ δε στήριξαν το κόμμα της εργατιάς, δηλαδή, το κόμμα τους: Αν υπήρχε η Σοβιετική Ενωση θα τα τολμούσαν όλα αυτά οι βιομήχανοι και οι κυβερνήσεις τους;..».
***
«Λίγο - πολύ, τα ήξερα. Αλλά η έκθεση του ΟΗΕ για την πορεία της ανθρωπότητας, που έπεσε στα χέρια μου, με συγκλόνισε. Προτού κλείσει δεκαετία από την ανατροπή του υπαρκτού σοσιαλισμού, οι πλουσιότερες χώρες της Γης έγιναν 20% ακόμη πιο πλούσιες. Και οι φτωχότερες χώρες της Γης 25% ακόμη πιο φτωχές. Πόσο φτωχές; Μ' ένα δολάριο την ημέρα εισόδημα το κεφάλι! Κάτι χειρότερο: Οι τρεις πλουσιότεροι άνθρωποι της Γης έχουν ετήσιο εισόδημα ίσο με το εθνικό εισόδημα των 48 πιο φτωχών χωρών της Γης! Ποιοι κλέβουν τον παγκόσμιο πλούτο; Κατά τον ΟΗΕ, το 1% των Αμερικανών σφετερίζεται το 45% του αμερικανικού εθνικού εισοδήματος και το 15% του παγκοσμίου εισοδήματος! Να ποιοι γκαστρώνουν την ιστορία και ποιοι την οδηγούν να γεννήσει φωτιά και λάβα...